ਤਰਸ ਨਾ ਭੋਰਾ ਕੀਤਾ ਉਸ ਨੇ,...
ਫੁੱਲਾਂ ਜਿਹੀ ਜਿੰਦ ਸਾਡੀ ਰੇਤ ਬਨਾਈ ਸੀ,....
ਸ਼ਿਕਵਾ ਇਹ ਨਹੀਂ ਛੱਡ ਕੇ ਤੁਰ ਗਏ ਨੇ...
ਸ਼ਿਕਵਾ ਇਹ ਕੇ ਕਿਉਂ ਜਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਆਏ ਸੀ...

ਅੱਧੀ ਰਾਤ ਓਹ ਚੇਤੇ ਆਈ ,,
ਅੱਖੀਆਂ ਚੋਂ ਹੰਝੂ ਚ ਆ ਗਏ,_
__ਸੋਚਿਆ ਰੋਣ ਨਾਲ ਕਿਹੜਾ
ਓਹ ਮਿਲਣੀ ਏ,__
ਫਿਰ::::
ਯਾਰ ”susu” ਕਰ ਕੇ so ਗਏ

ਸਾਰੀ ਦੁਨੀਆਂ ਤੇ ਨਜ਼ਰ ਮਾਰੀ
ਤਾਂ ਕੋਈ ਵੀ ਬੇਗਾਨਾ ਨਾ ਲੱਗਿਆ,,,
.
ਪਰ. . . .
.
ਜਦ ਪਰਖ਼ਿਆਂ ਤਾਂ ਲਹੂ ਦੇ ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਚੋਂ
ਵੀ ਆਪਣਾਪਨ ਨਾ ਲੱਭਿਆ,......

ਯਾਰੋ ਕੀ ਮੈਂ ਗਲ ਸੁਣਾਵਾ ਸਾਡੀ ਡੰਗਰਾਂ ਨੇ ਜਿੰਦਗੀ ਖਾ ਲੀ ....
ਰੱਜ ਰੱਜ ਕੇ ਪਠੇ ਖਾਂਦੀ ਆ ਮਝ ਨਾਨਕਿਆਂ ਵਾਲੀ ....
ਕੰਮਾਂ ਤੋਂ ਵੇਹਲੇ ਹੋ ਕੇ ਯਾਰਾਂ ਨਾਲ ਗੁੱਲੀ ਡੰਡਾ ਖੇਲੀ ਦਾ ....
ਚਮਕਾ ਕੇ ਰੇੜਾ ਲੈ ਕੇ ਆਉਣੇ ਪਠੇ ਸਾਡਾ ਕੰਮ ਹੈ ਡੇਲ੍ਹੀ ਦਾ

ਬੁਹਤੇ ਦਿਮਾਗ ਵਾਲੇ ਨਹੀਂ ਜਾਣ ਸਕਦੇ
ਹਾਲ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਦਿਲ ਦਾ..
ਝੱਲੇ ਦਿਲ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਲਈ
ਤਾਂ ਝੱਲੇ ਹੋਣਾ ਪੈਂਦਾ ਏ..!!

Bahute dimaag wale nhi jaan sakde
haal kde kise dil da
jhalle dil nu samjhan layi tan
jhalle hona painda hai