ਉਹ ਜਦ ਵੀ ਚੇਤੇ ਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ
ਆ ਦਿਲ ਦਾ ਬੋਜ ਵਧਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ
ਕਦੇ ਉੱਚੇ ਨੀਵੇਂ ਦਾ ਮੇਲ ਨੀ ਹੁੰਦਾ
ਮੈਨੂੰ ਆਣ ਵੀ ਸਮਝਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ
ਰੋਗ ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਬਾਹਲਾ ਚੰਦਰਾ
ਜੋ ਕੇ ਬੁੱਲੇ ਵਾਂਗ ਨਚਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ
ਕਾਲੀਆ ਹੋ ਜਾਣ ਰੋ ਰੋ ਅੱਖੀਆਂ
ਜਦ ਹੱਸਦੀ ਹੋਈ ਰਵਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ
ਰੋਜ਼ ਤਾਜ਼ੇ ਦਰਦ ਅਵੱਲੇ ਦੇ ਕਰ
ਇਕ ਗ਼ਮ ਦੀ ਪੀਂਘ ਝੜਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ
ਨਾ ਕਮਲਾ ਜਾਏ ਫ਼ੁੱਲ ਇਸ਼ਕ ਦਾ
ਪਿਆਰ ਦਾ ਪਾਣੀ ਵੀ ਪਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ
ਮੈਂ ਵੀ ਨਾ ਕਿਤੇ ਦੀਦ ਨੂੰ ਤਰਸਾ
ਆ ਦਰਦੀ ਮੁੱਖ ਵਿਖਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ 😍
ਲਿਖਣਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਆਉਂਦਾ,
ਉਹਦੀ ਯਾਦ ਲਿਖਾਉਂਦੀ ਆ…
ਜਿਹਨੂੰ ਸਾਡਾ ਖਿਆਲ ਨਹੀ,
ਉਹ ਚੇਤੇ ਆਉਂਦੀ ਆ…
.
ਮੈਂ ਆਖਾਂ ਸਦਾ ਰੱਬ ਨੂੰ,
ਉਹਨੂੰ ਦੁੱਖ ਨਾ ਕੋਈ ਹੋਵੇ…
ਸਾਡੀ ਮੌਤ ਤੇ ਵੀ ਹੱਸੇ ਉਹ ਚਿਹਰਾ,
ਉਹਦੀ ਅੱਖ ਕਦੇ ਨਾ ਰੋਵੇ….
ਪਹਿਲਾ ਹੀ ਤੇਰਾ ਰੰਗ ਸਾਂਵਲਾ
ਦੂਜੀ ਕੁੜਤੀ ਗੁਲਾਬੀ ਪਾਈ ਹੋਈ ਆ
ਨੀ ਵੇਖ ਕੇ ਹੀ ਡਰ ਲੱਗਦਾ
ਜਿਹੜੀ ਕਾਲਖ ਅੱਖਾਂ ਤੇ ਲਾਈ ਹੋਈ ਆ
ਖੱਟੇ ਰੀਬਨਾ ਨਾਲ ਤੂੰ ਕਰੇਲੇ ਕਰਦੀ
ਤੇ ਕਦੇ ਜਲੇਬੀ ਜੂੜਾ ਨੀ
ਸਿਰ ਦੱਸ ਵਾਹਿਆ ਕਦੋਂ ਦਾ
ਜਿਥੇ ਜੂਆਂ ਨੇ ਛਾਉਣੀ ਪਾਈ ਹੋਈ ਆ... 😀😜
ਤੈਨੂੰ ਹੀ ਸੀ ਮੈਂ #ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ
ਬੱਸ ਤੈਨੂੰ ਹੀ ਮੈਂ ਚਾਹੁੰਦਾਂ ਸੀ …
ਇੱਕ ਤੇਰੇ ਗਮ ਨੇ ਹੀ ਪਾਗਲ ਕਰਤਾ ,
ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਹੱਸਣਾ ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਆਉਦਾ ਸੀ…
.
ਤੂੰ ਵੀ ਕਦੇ ਮੈਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰੇਗੀ
ਇਹ ਤਾਂ ਦਿਲ ਚੋਂ ਹੁਣ ਭੁਲੇਖਾ ਹੀ ਕੱਢ ਤਾ,
ਕੋਈ ਨੀ ਦੇਖਦਾ ਇਹਨਾਂ ਹੰਝੂਆਂ ਨੂੰ…
ਇਹੀ ਸੋਚ ਕੇ ਅਸੀ ਹੁਣ ਰੋਣਾ ਹੀ ਛੱਡ ਤਾ
ਪਿੰਡ ਦੀ ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਨਵੇਲੀ ਨੂੰਹ ਨੇ
ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ #ਮੱਖਣ ਕੱਢਣ ਲਈ ਦਹੀ ਨੂੰ ਰਿੜਕਿਆ…
ਮੱਖਣ ਨਿਕਲਣ ਉੱਤੇ ਉਹ ਆਪਣੀ ਸੱਸ ਨੂੰ ਬੋਲੀ –
“ਮੰਮੀ ਜੀ , ਦਹੀ ਵਿੱਚੋਂ ਮੱਖਣ ਨਿਕਲ ਆਇਆ ਹੈ , ਕਿਥੇ ਰੱਖਾਂ ?
ਸੱਸ – “ਪੁੱਤਰ ਇਹ ਨਾਮ ( ਮੱਖਣ ) ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਲੈਣਾ
ਇਹ ਤੁਹਾਡੇ ਸਸੁਰ ਦਾ ਨਾਮ ਹੈ… ! ! ”
ਅਤੇ ਸਸੁਰ ਦਾ ਨਾਮ ਨਹੀਂ ਲਿਆ ਕਰਦੇ
ਨੂੰਹ – “ਠੀਕ ਹੈ ਮੰਮੀ ਜੀ . . . ! !
ਅਗਲੇ ਦਿਨ “ਮੱਖਣ” ਨਿਕਲਿਆ ਤਾਂ ਨੂੰਹ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ –
.
“ਮੰਮੀ ਜੀ ਦਹੀ ਵਿਚੋਂ ਸਸੁਰ ਜੀ ਨਿਕਲ ਆਏ ਹਨ ,
ਕਿੱਥੇ ਰੱਖਾਂ . . . ? ? ” 😂😂😂
