ਕੁੱਝ ਤਾਂ ਗੁਮਿਆ ਹੈ, ਕੁੱਝ ਤਾਂ ਆਪਾਂ ਟੋਲਦੇ ਹਾਂ,
ਖ਼ਬਰੇ ਓਥੋਂ ਲੱਭ ਜਾਵੇ, ਆ ਦੁੱਖ ਫੋਲਦੇ ਆਂ,
ਸਾਨੂੰ ਉਡੀਕ ਹੈ ਕਿਨ੍ਹੀ, ਅੰਦਾਜ਼ਾਂ ਲਾ ਲਵੋਂ ਇਸ ਤੋਂ,
ਹਵਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਭਾਂਵੇ ਖ਼ੜਕੇ, ਬੂਹਾ ਖੋਲਦੇ ਆਂ,
ਨਫ਼ੇ ਨੁਕਸਾਨ ਵਾਲਾ ਸਬਕ ਤਾਂ, ਪੜ੍ਹਿਆ ਈ ਨਹੀਂ ਕਦੇ,
ਅਨੋਖੇ ਬਾਣੀਏ ਆਪਾਂ, ਸਦਾ ਵੱਧ ਤੋਲਦੇ ਆਂ,
ਸਾਡੀ ਬਣਦੀਏ ਜਾਂ ਕੇ ਨਹੀਂ, ਨਾ ਪੁਛਿਆ ਕਰੋ ਸਾਨੂੰ ,
ਕਿਤੇ ਜੇ ਮਿਲ ਪਈਏ ਤਾਂ, ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਬੋਲਦੇ ਆਂ,
ਦਮ ਹੈ ਜਨੂੰਨ ਹੈ ਸਿਰ ਤੇ ਖੁੱਲਾਂ ਅਸਮਾਨ ਹੈ *ਦੇਬੀ*,
ਉਡਾਂਗੇ ਰੱਖ ਤਸੱਲੀ ਤੂੰ, ਅਜੇ ਖ਼ੰਭ ਟੋਲਦੇ ਆਂ..
ਜਿਹਨੂੰ ਸਬਰ ਹੈ ਨੀਂ ਉਹਨੂੰ ਖਬਰ ਹੈ ਨੀਂ,
ਬੇ-ਸਬਰਿਆਂ ਨੂੰ ਖਬਰਦਾਰ ਕਰੀਏ,
ਬੰਨ ਘੁੰਗਰੂ ਕੰਜ਼ਰੀ ਵਾਂਗ ਨੱਚੀਏ,
ਤੇ ਬੁੱਲੇ ਸ਼ਾਹ ਵਾਂਗੂ ਰਾਜ਼ੀ ਯਾਰ ਕਰੀਏ...
ਅਸੀਂ ਉਡੀਕ ਲਾਈ ਬੈਠੇ ਹਾਂ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ,
ਕੀ ਪਤਾ ਓਹਨਾਂ ਦੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਦਾ ਖਿਆਲ ਹੀ ਨਾ ਹੋਵੇ,
ਅਸੀਂ ਸੋਚੀ ਬੈਠੇ ਹਾਂ, ਸੁਪਨੇ ਚੋ ਮਿਲਣ ਦੀ,
ਕੀ ਪਤਾ ਓਹਨਾਂ ਦੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਸੌਂਣ ਦਾ ਖਿਆਲ ਹੀ ਨਾ ਹੋਵੇ ....
जिन आँखों में मोहब्बत होती है;
वो आँखें एक दिन जरूर रोती हैं;
जिस तकिये पर सर रखकर ख्वाब संजोती हैं;
एक दिन उसी तकिये को रोकर भिगोती हैं। :'(
कभी भी 'कामयाबी' को दिमाग
और 'नकामी' को दिल में जगह नहीं देनी चाहिए।
क्योंकि, कामयाबी दिमाग में घमंड
और नकामी दिल में मायूसी पैदा करती है।
